Ondanks haar grensverleggende realisaties voor het ballet in Vlaanderen kreeg de Russische sterdanseres, balletmeesteres en choreografe Sonia Korty (1892-1955) in de bibliografie van het Vlaamse ballet niet de waardering waar zij recht op heeft. Nochtans was het Korty die als eerste choreografe-balletmeesteres van de Koninklijke Vlaamse Opera de danskunst in Vlaanderen tot een zelfstandige kunstrichting verhief.
Haar choreografieën van balletten van eigentijdse moderne componisten zoals Egk, De Falla, Français, Honegger, Martinu, Orff, Ravel, Roussel, Schmitt en Strawinsky waren succesvolle creaties voor het Antwerpse publiek. Zij gaf de wereldcreaties van de balletten La Valse van Maurice Ravel en De betooverde Instrumenten van Jean Français. Daarenboven besteedde ze ook haar talent aan werk van eigentijdse Vlaamse componisten zoals August De Boeck, Karel Mestdagh, Emile Painparé, Marcel Poot, Daniël Sternefeld en Jef Van Hoof.
In het tijdperk van Jan Fabre en Anne Teresa De Keersmaecker, 80 jaar na de stichting van het ballet van de Koninklijke Vlaamse Opera (1923), 50 jaar na de Balletschool van de Koninklijke Vlaamse Opera (1951), 40 jaar na het Stedelijk Instituut voor ballet (1961), 30 jaar na het Ballet van Vlaanderen (1969), zijn er dus nog voldoende redenen om te gedenken dat Sonia Korty tijdens het interbellum de grondslagen heeft gelegd van het moderne ballet in Vlaanderen.
Bibliografie
H. Baeck-Schilders, "Sonia Korty en de vernieuwing van het ballet in Antwerpen", in: Jaarboek XIV (2002-2003) van de Provinciale Commissie voor Geschiedenis en Volkskunde, Provincie Antwerpen, 2004, pp. 214-228.