Het is zo ver. De vrt lanceerde eind augustus de online reeks ‘De Modernisten’. Kunnen we dan eindelijk zeggen dat naoorlogse architectuur ‘hot’ is?
De nodige kritische afstand om deze architectuur te gaan appreciëren heeft nu ook het bredere publiek bereikt. De interesse binnen de erfgoedzorg nam de laatste decennia al toe. Geen moment te vroeg daar de eigenaarswissel van deze woningen ondertussen van start is gegaan. Nieuwe eigenaars betekenen echter ook andere eisen en deze impliceren op hun beurt de nodige verbouwingen en ingrijpende renovaties.
Maar… willen we deze naoorlogse woningen in de toekomst kwalitatief gaan onderhouden en renoveren, dan moet er dringend onderzoek naar gebeuren. Zeker voor architectuurstijlen als het brutalisme die niet heel wijdverspreid en niet in grote getale gebouwd werden. Een breed onderzoek dringt zich op dat zowel het architectuurhistorische, de bouwmethodes als de -materialen in kaart brengt. Want deze woningen werden opgetrokken in een periode waarin de bouwsector zelf een industrialisatieproces onderging. Het leidde tot nieuwe ideeën, nieuwe manieren van bouwen en nieuwe bouwmaterialen. Dit alles zit verwerkt in de (naoorlogse) brutalistische woningen, maar we weten er vaak nog te weinig over.
Julie Tyberghien legt in deze lezing de nadruk op de brutalistische woningen binnen het oeuvre van Lode Wouters (1930-2011), architect en voormalig docent architectuurontwerp aan de Antwerpse Academie.